Dio non ha bisogno dei polli per comunicare con l'uomo! - Cicerone

Con pungente sarcasmo Cicerone (membro egli stesso del collegio degli àuguri!) ridicolizza coloro che credono nel potere profetico degli uccelli, citando l'esempio dei sacri polli che, a detta dello storico Callistene, avrebbero preannunciato la vittoria dei Tebani a Lebadia.

Iam vero coniectura omnis, in qua nititur divinatio, ingeniis hominum in multas aut diversas aut etiam contrarias partis saepe diducitur. Ut enim in causis iudicialibus alia coniectura est accusatoris, alia defensoris et tamen utriusque credibilis, sic in omnibus iis rebus, quae coniectura investigari videntur, anceps reperitur oratio. Quas autem res tum natura, tum casus adfert, non numquam etiam errorem creat similitudo, magna stultitia est earum rerum deos facere effectores, causas rerum non quaerere. Tu vates Boeotios credis Lebadiae vidisse ex gallorum gallinaceorum cantu victoriam esse Thebanorum, quia galli victi silere solerent, canere victores. Hoc igitur per gallinas Iuppiter tantae civitati signum dabat? An illae aves, nisi cum vicerunt, canere non solent? At tum canebant nec vicerant. Id enim est, inquies, ostentum. Magnum vero! Quasi pisces, non galli cecinerint! Quod autem est tempus, quo illi non cantent, vel nocturnum vel diurnum? Quodsi victores alacritate et quasi laetitia ad canendum excitantur, potuit accidisse alia quoque laetitia, qua ad cantum moverentur. Cum igitur hoc animal tam sit canorum sua sponte, quid in mentem venit Callistheni dicere deos gallis signum dedisse cantandi, cum id vel natura vel casus efficere potuisset?

Cicerone, De divinatione 2 55-57 passim

Riconosci: la relativa prolettica; 

il valore sintattico di quasi... cecinerint; 

il tipo del periodo ipotetico quodsi... excitantur, potuit accidisse alia quoque laetitia.

sei il visitatore numero