In
questa versione individua:
le
funzioni dei gerundivi; l'interrogativa indiretta dubitativa
Occhio
al costrutto! nihil
de periculo... remissum (est) = non cessò per nulla il pericolo
Anche
un filosofo può avere paura
$$
Un filosofo, spaventato da una violenta tempesta
durante un viaggio per mare, preso in giro da un riccone impertinente,
lo mette a tacere con una battuta arguta.
Navigabamus
a Cassiopa Brundisium mare Ionium violentum et vastum et iactabundum.
Nox deinde, quae diem primum secuta est, in ea fere tota ventus a latere
saeviens navem undis compleverat.
Tum postea complorantibus nostris omnibus atque in sentina satis
agentibus dies quidem tandem inluxit. Sed nihil de periculo neque de
saevitia venti remissum; quin turbines etiam crebriores et caelum atrum
et fumigantes globi et figurae quaedam nubium metuendae, quos typhonas
vocabant, inpendere inminereque ac depressurae navem videbantur.
In eadem fuit philosophus in disciplina Stoica celebratus, quem ego
Athenis cognoveram non parva virum auctoritate satisque attente
discipulos iuvenes continentem.
Eum tunc in tantis periculis inque illo tumultu caeli marisque
requirebam oculis scire cupiens, quonam statu animi et an interritus
intrepidusque esset.
Atque ibi hominem conspicimus pavidum et exterritum ploratus quidem
nullos sicuti ceteri omnes nec ullas eiusmodi voces cientem, sed coloris
et voltus turbatione non multum a ceteris differentem.
At
ubi caelum enituit et deferbuit mare et ardor ille periculi deflagravit,
accedit ad Stoicum Graecus quispiam dives ex Asia magno, ut videbamus,
cultu paratuque rerum et familiae, atque ipse erat multis corporis
animique deliciis diffluens.
Is quasi inludens: "Quid hoc est," inquit "o philosophe,
quod, cum in periculis essemus, timuisti tu et palluisti? Ego neque
timui neque pallui."
Et philosophus aliquantum cunctatus, an respondere ei conveniret,
"Si quid ego" inquit "in tanta violentia tempestatum
videor paulum pavefactus, non tu istius rei ratione audienda dignus es.
Sed tibi sane Aristippus ille (Socratis) discipulus, pro me responderit,
qui cum in simili tempore a simillimo tui homine esset interrogatus,
quare philosophus timeret, cum ille contra nihil metueret, non eandem
esse causam sibi atque illi respondit, quoniam is quidem esset non magno
opere sollicitus pro anima nequissimi nebulonis, ipsum autem pro
Aristippi anima timere."