Il discorso di Catone decide la condanna dei Catilinari

M. Cato, tribunus plebis designatus et adhuc admodum adulescens, cum alii suaderent ut per municipia Lentulus coniuratique custodirentur, paene inter ultimos interrogatus sententiam, tanta vi animi atque ingenii invectus est in coniurationem, eo ardore oris orationem omnium lenitatem suadentium societate consilii suspectam fecit,  sic impendentia ex ruinis incendiisque urbis et commutatione status publici pericula exposuit, ita consulis virtutem amplificavit ut universus senatus in eius sententiam transiret animadvertendumque in coniuratos censeret  maiorque pars ordinis eius  Ciceronem prosequerentur domum.  At Catilina non segnius conata obiit quam sceleris conandi consilia inierat: quippe, fortissime dimicans, quem spiritum supplicio debuerat, reddidit.

Suggerimenti sul metodo di affrontare la traduzione di questo brano in modo corretto