Androclo, uno schiavo fuggitivo condannato alle bestie e risparmiato da un immane leone, racconta la sua esperienza: potrà sembrarti incredibile, ma è una storia vera, testimoniata dal dotto Apione, che dice di avere assistito personalmente alla scena.

"Cum¹ provinciam” inquit “Africam proconsulari imperio meus dominus obtineret, ego ibi iniquis eius et cotidianis verberibus ad fugam sum coactus et in camporum et arenarum solitudines concessi. Tum, sole medio rabido et flagranti², specum quandam nanctus³ remotam latebrosamque, in eam me penetro et recondo. Neque multo post ad eandem specum venit hic leo debili uno et cruento pede, gemitus edens et murmura dolorem cruciatumque vulneris commiserantia⁴. Postquam⁵ introgressus leo, uti⁶ re ipsa apparuit, in habitaculum illud suum, videt me procul delitescentem⁷, mitis et mansues⁸ accessit et sublatum pedem ostendere mihi et porrigere quasi opis petendae gratia⁹ visus est. Ibi ego stirpem ingentem vestigio pedis eius haerentem revelli conceptamque saniem volnere intimo¹⁰ expressi accuratiusque, sine magna iam formidine, siccavi penitus atque detersi cruorem. Illa tunc mea opera et medella¹¹ levatus, pede in manibus meis posito¹², recubuit et quievit, atque ex eo die triennium totum¹³ ego et leo in eadem specu eodemque et¹⁴ victu viximus.”